Hellup, mijn man is klusser…

Maar dan ook echt klusser… iemand die alles kan. Ik hoor mezelf al jaren tegen de kinderen zeggen als er iets kapot is: “wacht maar tot papa thuis is.”
Onze huis is door hem gebouwd. Ik was een prima assistente, dat dan wel weer, maar het was zijn project! Een hele grote…

huis inrichten

tuin

We wonen heel idyllisch in de achterkant van een monumentaal pand. Wat vroeger de stal was zeg maar. Ruim een jaar lang waren we dag en nacht bezig om dit prachtige huis te bouwen.

binnenkijkenwitte hortensia

We zijn nog elke dag blij met deze plek. Maar, dat een huis als dit onderhoud nodig heeft is wel te begrijpen. Onze rieten kap is al verschillende keren bijgewerkt, de buitenkant kan wel weer een kwast gebruiken. Ook binnen wordt het na 14 jaar weleens tijd. Ons behang vertoont enkele kunstwerken van de kinderen, de kozijnen rode plekken en krassen van de brandweerauto die hier jaren in huis was. In de balken herinneren grote haken eraan, dat hier jaren een schommel gehangen heeft.

Maar goed, met alleen dromen en fantaseren komen we niet verder. En zoals ik mijn verhaal begon, hij is een echte klusser die alles kan… Helaas weet ook iedereen dat . Het is zijn talent, maar ook zijn werk. Het gevolg is, dat ik vaak héél lang moet wachten.
En nu wacht ik dus ook, op een hele andere klus. Onze tuin. In gedachten weet ik al hoe mijn terras eruit moet zien. Inspiratie genoeg! En manlief ook; hij heeft de meest fantastische ideeën! Een groot terras, een buitenkeuken en een zithoek van steigerhout. Ons kunststoffen tuinset is echt niet meer mooi, het is niet oud, retro of vintage. Het is lelijk en van plastic. Onze tuin is heerlijk groot, maar het terras is té klein. En wij houden ook van gezelligheid; samen barbequen met familie en vrienden.

klusser

Maar op dat kleine terras ligt nu een flinke bult zand. En als ik dan aan mijn keukentafel zit, kijk ik tegen die bult aan. Al maanden… Ik snap het wel, maar ik ben stiekem bang dat de zomer straks voorbij is en ik nog steeds naar een bult zand zit te kijken. Dat ik deze zomer op mijn groene verkleurde tuinstoel zit, naast een bult zand.
Niks chillen op een heerlijke loungebank, genieten van het eten dat buiten is bereid op een terras met fantastisch uitzicht…
Ach… ik droom nog even verder. In die 14 jaar heb ik geleerd geduld te hebben. En als het dan eindelijk, na heel lang wachten af is, weet ik ook dat het resultaat is, zoals ik al die tijd had gedroomd!

m.v.g. Mariska & Ilona

About Author

You May Also Like

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *